Zielsverlangen (deel 3)

Voor kaartje 2 besluit ik dezelfde weg te volgen als voor kaartje 1 en ik begin weer met het dicht tegen mijn borst te houden en zachtjes het woord uit te spreken: waardevol...  ik word blij van het woord, het geeft me een ontspannen gevoel en als ik het een poosje laat voortduren voel ik mijn bloed door mijn aderen stromen, mijn vingers en tenen gaan ervan tintelen. Het bruist! 

Blijkbaar is dit een woord waar mijn ziel heel gelukkig van wordt, het zet iets in beweging. Maar wat wil het me zeggen in de context van mijn bedrijf en mijn leven op dit moment? Wat me als eerste invalt is dat ik me bezig wil houden met dingen die ertoe doen. Steeds vaker overvalt me het nutteloze van zoveel dingen waar ik druk mee kon (en vaak nog steeds kan) zijn. Waarvoor doe ik dit? Ik heb een beperkte hoeveelheid tijd en energie, waar zet ik die voor in?

VERLANGEN

Er is een diep verlangen in mij dat waarde wil toevoegen aan deze wereld, zodat het een betere plek wordt om te zijn voor alle mensen en dieren. Maar poeh.... dat is wel heel erg ambitieus. En het is ook ontmoedigend en frustrerend om te merken hoe weinig ik kan doen. Er is zoveel scheefgegroeid in deze wereld met zoveel slachtoffers tot gevolg. Het ego regeert, geld en macht is waar het om draait. Wat begin ik daartegen met mijn wens voor alles wat goed is, waardevol, licht, vredig, rechtvaardig....?

Je zou er moedeloos van worden, maar dat kan nooit de bedoeling zijn van deze oefening. Het gaat er niet om te beseffen wat mijn beperkingen zijn, maar juist om de mogelijkheden te gaan zien. Dat dwingt mij bij mezelf te blijven. Naar binnen te keren. Wat kan ik doen, uitgaande van mijn talenten en mogelijkheden. Dat zielsverlangen is er niet voor niets. Dat het er is betekent dat ik alles in me heb om dat verlangen te vervullen. Voor mijzelf en de wereld om mij heen. 

OK, dat is een mooi begin. Dat klinkt ook als iets dat te doen is. En ik kan er elk moment mee te beginnen. Het vraagt geen grootse gebaren, geen ingewikkelde stappenplannen. Wel een continue afstemming en toetsing. Net als bij mijn eerste zielsverlangen 'vrij', wil ik me bij de beslissingen die ik neem afvragen: helpt dit bij de vervulling van mijn zielsverlangen?  Als ik kijk naar mijn fotografie dan ontstaat er een duidelijke scheiding tussen welke shoots daar wel en niet bij horen. Nog voordat ik aan deze reis begon heb ik al keuzes gemaakt die - zonder dat ik dit wist - tegemoet kwamen aan dat verlangen.  Ik stopte eerder dit jaar al met met bepaalde vormen van corporate- en event fotografie en maakte nog meer keuzes in mijn aanbod, zodat dit nu al veel beter past bij wie ik ben. 

TEGENSTRIJDIG

Ook hier dient de vraag zich weer aan of ik, voor het vervullen van dit verlangen, afhankelijk ben van anderen. Daar moet ik even over nadenken, maar ik kom toch vrij snel tot de conclusie dat ik dit heel onafhankelijk kan doen. Ik ben immers eigen baas en bepaal zelf wat ik wel en niet doe. Maar dat ik niet afhankelijk ben van anderen betekent niet dat het een makkelijke keuze is. Het pijnpunt zit op een ander vlak, namelijk omzet. Nee zeggen tegen fotoshoots die niet in lijn zijn met mijn zielsverlangen betekent in eerste instantie behoorlijk verlies van omzet. En dat terwijl ik juist geconstateerd heb dat 'vrij' voor mij ook  financiële vrijheid betekent. Dit lijkt een tegenstrijdigheid op te leveren waar ik even een paar dagen mee loop te worstelen. 

BREIN

Ook hier speelt mijn brein weer een belangrijke rol. Financiële vrijheid geeft me namelijk een gevoel van veiligheid en veiligheid is goed, dat is wat je wil. Dat je daarvoor werk moet doen wat je minder fijn vindt moet je er maar voor over hebben. Wie heeft gezegd dat werk altijd leuk moet zijn? Zweet des aanschijns enzo... dat is nu eenmaal de prijs die je betaalt, maar dan heb je ook wat. Voor mijn brein is het zo klaar als een klontje. 

Maar mijn ziel vertelt een heel ander verhaal: Het gaat erom dat ik eerst principiële keuzes maakt die in lijn liggen met mijn zielsverlangen. Dat gaat namelijk over wat ik hier op aarde kom doen en laten we eerlijk zijn.... zijn er belangrijkere dingen dan dat?  Alles wat ik daarvoor nodig heb is namelijk al in mij aanwezig. Daarvoor hoef ik niets anders te doen dan trouw te blijven aan die overtuiging. 

En het gaat verder. Als ik trouw ben aan mezelf, luister naar de zachte stem diep van binnen, dan wordt het vanzelf duidelijk wat ik te doen hebt, welke stappen ik te zetten hebt. De eerste stap is eerlijk zijn in mijn communicatie en hoe ik me presenteer, online en in real life. Ik wil wegblijven van trucjes zodat het geld vanzelf binnenstroomt. Ik geloof daar trouwens (ondanks alles wat ik lees van marketing goeroes op socials) niet in, maar àls het al bestaat, dan wil ik er niet aan meedoen.  Ik geloof dat, als ik eerlijk ben over wie ik ben en wat ik hier kom doen, ik vanzelf de juiste mensen aantrek.  En dat me dat uiteindelijk zal leiden naar waar ik moet zijn zodat ik van waarde kan zijn. Mijn brein vindt dat klinkklare onzin, maar ik geloof het met alles wat in me is. En dat geeft rust. 

CONCLUSIE

Ik ben vrij, ik ben waardevol en kan waarde toevoegen aan mijn omgeving, los van wat anderen vinden, los van wat mijn vaak kritische brein vindt. Dat is een prachtig vertrekpunt voor de rest van mijn reis. Ik spreek de intentie uit dat ik van waarde wil zijn met wat ik heb, op de plek waar ik ben. Ingewikkelder hoef ik het op dit moment niet te maken. 

VERVOLG

Nog een kaartje te gaan. Er staat op: ERKEND. Lees morgen verder over wat dat woordje allemaal teweegbrengt.